بررسی فراوانی موتاسیون ژن (v600e) braf در بیماران مبتلا به آدنوکارسینوماهای شایع غدد بزاقی در شهر مشهد به روش restriction fragment length polymorphism(rflp-pcr)

چکیده: تومورهای غددبزاقی حدود 5-3 % از سرطانهای سر و گردن را شامل می شوند و جزء مهمترین ضایعات این ناحیه محسوب میشوند. موکو اپی درموئید کارسینوما ،آدنوئید سیستیک کارسینوما و آدنو کارسینوما پلی مورفوس با درجه پایین شایع ترین تومورهای بدخیم غدد بزاقی در نظر گرفته می شوند. پیش آگهی و میزان بقاء بیماربه عوامل مختلفی بستگی دارد.stage یا مرحله بالینی یک پارامترکمی و بهترین شاخص جهت تعیین پیش آگهی بیمار می باشد.گاهی به دلیل همپوشانی های هیستولوژیک افتراق برخی از نئوپلاسم های غدد بزاقی از یکدیگر می تواند مشکل باشد. عوامل مولکولی متعددی در پیدایش سرطان دخالت دارند. از جمله فعال شدن مسیرآبشاری egfr-ras-raf ، که یک مسیر مهم در گسترش برخی ازسرطانها به شمار می رود و به عنوان یک مسیرکلیدی در درمان مولکولی مورد توجه قرار گرفته است. سیگنالهای هدایتی در مسیر egfr، سلولهای سرطانی را قادر به پرولیفراسیون و متاستاز می کند و braf مولکول سیگنال دهنده بعدی برای انتقال پیام در این مسیر آبشاری می باشد. اخیراً روش های بیومولکولار و ژنتیک بعنوان ابزار کمکی در تشخیص و درمان سرطانها استفاده روز افزون پیدا کرده است؛ بعنوان مثال موتاسیون ژن braf با هدف درمان ژنتیکی سرطان مورد توجه قرار گرفته ، بروز بیش از حد آن در برخی از سرطانها یافت شده، همچنین بررسی حضور این موتاسیون در برخی از سرطانها نتایج ضد و نقیضی را در بر داشته است . لذا ما در مطالعه حاضر بر آن شدیم تا به بررسی وجود این موتاسیون در تومورهای بدخیم شایع غدد بزاقی بپردازیم، بخصوص با توجه به این که تا بحال تحقیقی در خصوص وجود این موتاسیون در تومورهای بزاقی در کشور انجام نگرفته و در دنیا هم بسیار انگشت شمار بوده است با هدف اینکه بتوان از نتایج بدست آمده از این تحقیق برای اهداف درمانی وتشخیص این ضایعات در مطالعات بعدی استفاده نمود. مواد و روش ها: 50 بلوک پارافینی ازسرطانهای شایع غدد بزاقی شامل مو کو اپی درمویید کارسینوما ،آدنویید سیستیک کارسینوما و آدنو کارسینومای پلی مورفوس با درجه هیستولوژیک پایین را از آرشیو بیمارستان قائم ، امید و دانشکده دندانپزشکی مشهد (تمام بلوکهای مورد استفاده) جمع آوری کرده و بعد از باز بینی توسط دو پاتولوژیست طرح و تأیید نوع و کیفیت نمونه ها ، استخراج dna انجام گرفت و با استفاده از روش pcr- rflp وجود یا عدم وجود موتاسیون braf(v600e) مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: بعد از انجام pcr مرحله اول و تأیید صحت انجام آن ، نمونه ها تحت تأثیر آنزیم محدود الاثر قرار گرفته، که بعد از آشکار سازی اندازه باند بر روی ژل آکریل آمید ، درتمامی نمونه تومورهای غدد بزاقی مورد استفاده ، هیچ موتاسیونی در ژن braf(v600e) یافت نشد.لازم به ذکر است که در20 نمونه بافت نرمال جمع آوری شده ازغدد بزاقی، بعنوان شاهد هم همین نتایج بدست آمد. نتیجه گیری: در هیچ یک از نمونه های مورد مطالعه موتاسیون ژنbraf مشاهده نشد.با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه پیشنهاد می شود که بررسی جامع تر این موتاسیون بر روی تومورهای ذکر شده در سایر زیر گروههای جمعیت ایرانی و همینطور انجام مطالعات مشابه بر روی نمونه های بیشتر و بر روی سایر بدخیمی های غده بزاقی نظیر کارسینوم مجرای بزاقی(sdc) ونیزانجام مطالعات گسترده‏تر تغییرات ژنتیکی در مورد تومورهای خوش خیم و بدخیم غده بزاقی در آینده صورت گیرد.